Wellicht heb je er weleens van gehoord, of heb je het weleens gezien bij het tankstation: AdBlue. Voor mensen die er niet bekend mee zijn komt het over als een ietwat geheimzinnig goedje. Tegenwoordig wordt het ook verkocht bij bouwmarkten en andere groothandels. Het is een vloeistof die vaak wordt geassocieerd met diesel, maar wie gebruiken deze vloeistof, wat is het precies en wat is het doel ervan?
AdBlue lijkt qua uiterlijk op water, zeker wanneer het in flessen zit. Wat allereerst opvalt is dat het sterk de neiging heeft te kristalliseren. Dit is vooral te zien bij de AdBlue pomp bij de tankstations. Wanneer dit zich voordoet, lijkt het op een vorming van kleine bloemkooltjes, onder andere wanneer deze aan slangen opdroogt. Waar AdBlue uit bestaat, is een percentage van 32% ureum opgelost in gedemineraliseerd water. Dit betekent dat het water is ontdaan van alle mineralen. Dat water wordt ook gebruikt in autowasstraten, zodat er geen kalkvlekken achterblijven na het wassen.
De eisen voor dieselauto’s worden steeds strenger, om de uitstoot zo ver mogelijk terug te dringen. Roetfilters zijn al geruime tijd verplicht voor dieselmotoren, maar vanaf de nieuwe Europese uitstootnorm Euro 6d, zijn alle nieuwe dieselauto’s verplicht om een AdBlue-systeem aan boord te hebben, om ook de uitstoot van stikstofoxide (NOx) terug te dringen. Naast de normale katalysator, heeft een moderne diesel auto een SCR-katalysator. In het uitlaattraject wordt na de standaard katalysator een kleine hoeveelheid AdBlue ingespoten. Dit reageert op de stikstofoxide en zorgt ervoor dat dit wordt omgezet in het relatief onschadelijke stikstof en water.
Deze vloeistof wordt apart getankt of bijgevuld in een losse tank, welke vaak is weggewerkt naast de vulopening voor de dieselbrandstof, of onder de kofferruimte.
Uiteraard is AdBlue bedoeld om de moderne dieselauto’s schoner te maken, maar er kleven ook nadelen aan het gebruik van AdBlue. Allereerst is er simpelweg de noodzaak AdBlue te tanken. Een AdBlue-tank is gemiddeld 15 tot 20 liter groot bij een normale personenauto en gaat afhankelijk van de afstelling ca. 15.000 tot 30.000km mee. Wanneer de AdBlue op is, zal de auto niet meer starten. Het is dus raadzaam deze op tijd bij te vullen.
Naast het moeten bijvullen is het AdBlue-systeem ook onderhevig aan onderhoud. Wanneer hier iets aan defect raakt, zal dit gerepareerd moeten worden, wat extra kosten kan meebrengen. Voor dieselrijders in koude landen kan het voorkomen dat AdBlue bevriest in de leidingen, daar deze niet altijd verwarmd worden. Hierdoor is er het risico dat de pomp van het systeem defect raakt. Daarbij is een mogelijke lekkage van een AdBlue-leiding een nachtmerrie voor monteurs, omdat het, wanneer opgedroogd, erg lastig is om weer schoon te krijgen. Dit zorgt voor veel extra werk in de werkplaats. Een auto met of zonder AdBlue-systeem kopen?
Het is wellicht verleidelijk wanneer je een gebruikte dieselauto zoekt, er eentje te kopen zonder AdBlue-systeem. Dit scheelt voor de gebruiker op het eerste oog een hoop gedoe. Houd er echter rekening mee dat de milieuregels omtrent dieselauto’s sterk onderhevig zijn aan verandering, en ook regelmatig worden aangescherpt per land. Auto’s welke niet aan de lagere uitstoot normen voldoen, lopen dus ook het risico in de nabije toekomst niet meer welkom te zijn in stadscentra, of belast te worden met een uitstoot toeslag. Dit kan niet alleen effect hebben op de inzetbaarheid, maar ook op de gebruikskosten en de uiteindelijke restwaarde bij verkoop of inruil.
