Volkswagen Tiguan 2008: Distributie(ketting)

Een distributieketting moet lang meegaan. Het is in het algemeen de bedoeling van de fabrikant dat deze meer dan 300.000 km meegaat (men noemt het ook weleens een "autoleven" lang). Veel kettingsystemen functioneren probleemloos (behoudens een zeldzame storing in een hydraulische spanner). De slijtage van een ketting is constant; ik bedoel daarmee dat de slijtage niet of nauwelijks wordt beinvloed door de wijze van gebruik van de auto (in feite van de motor). Het kettingsysteem zit in een gesloten behuizing en wordt voortdurend gesmeerd door de motorolie en is heel goed bestand tegen wisselende toerentallen en daardoor dus in het algemeen slijtvast. De berijder kan eigenlijk nimmer verantwoordelijk worden gesteld voor de vroegtijdige slijtage van een kettingsysteem. Het verwijt kan wel gemaakt worden bij vroegtijdige slijtage aan andere draaiende delen, zoals zuigers en krukas, nokkenas en de aan de motorverbonden versnellingsbak. Een bestuurder kan deze onderdelen door verkeerd gebruik wel degelijk een vroegtijdig einde bezorgen. Een ketting met tandwielen draait eigenlijk autonoom.. U begrijpt dat ik een systeem met een riem niet aan de orde stel, aangezien het daarbij de bedoeling is dat deze periodiek preventief wordt vervangen (rond de 100.000 km).
Bij de problemen die in de afgelopen jaren bij enkele merken optraden, wilde de fabrikant/importeur/dealer in veel gevallen de schuld bij de gebruiker leggen. Vaak tegen beter weten in. Daardoor zijn in veel gevallen eigenaren van auto's met een inferieur distributie(keting)systeem op eigen kosten tot vervanging overgegaan, terwijl in feite de importeur/fabrikant daarvoor verantwoordelijk was.
Ik ben zo vrij een voorbeeld hiervan hieronder te vermelden. Mocht u geinteresseerd zijn dan kunt u wellicht uw voordeel hiermee doen.

------------------------------------------------------------------------------
SLECHTE BEURT VAN VW-NEDERLAND, (DISTRIBUTIESCHANDAAL)
-------------------------------
Hilversum, juli 2020
Onderwerp: Onze ervaringen met VW-dealers, VW-importeur, (VW)autohandelaar, Geschillencommissie Voertuigen en de advocatuur

Technisch probleem VW Tiguan 1.4 TSI
Vanaf het jaar 2006-2008 werden bij de Tiguan en andere modellen Volkswagen motoren gebruikt met een ondeugdelijk distributiesysteem, waarbij voornamelijk de ketting te snel oprekte. Het ging om de levering in Nederland van ruim 15.000 motoren van dat type, waarin een inferieure ketting was gemonteerd.
Kennelijk was het systeem niet voldoende doorgetest en reeds bij 50.000 km diende de eerste opgerekte ketting zich aan. Elke auto met deze motor zou dit lot ondergaan. De meeste distributies sneuvelden bij een stand van rond de 100.000 km. De Volkswagenorganisatie bleek een probleem te hebben. Bij eigenaren met een dealerbinding werd de ketting (met tandwielen en spanner) vaak al preventief vervangen en wanneer een defecte distributie zich aandiende via een waarschuwingslampje werd de reparatie (modificatie) vaak kosteloos dan wel met een riante coulanceregeling verricht. Alle andere eigenaren die de auto hadden aangeschaft van een particulier of via een autohandelaar en het onderhoud lieten verrichten door een regulier garagebedrijf of dit in eigen beheer deden, liet de importeur aan hun lot over, ondanks dat in alle gevallen (bij alle geproduceerde auto's) sprake was van een ernstige fabrieksfout.
Het zou heel normaal geweest zijn als voor alle auto's met die fabrieks/productiefout een terugroepactie in het leven was geroepen, waarna de modificatie kosteloos zou worden uitgevoerd.
Alleen, zo'n actie zou heel veel negatieve publiciteit opleveren en de ondeugdelijke distributie zou niet direct leiden tot een verkeersonveilige situatie. Vermoedelijk daarom heeft de VW-organisatie daarvan afgezien en een ander beleid in het nadeel van niet dealergebonden eigenaren in het leven geroepen...

Ik zal u daarvan verslag doen:
Mijn zoon heeft in maart 2015 een Tiguan 1.4 TSI aangeschaft via het gerenommeerde autobedrijf Smeeing te Soest. Kenteken deel 1: 29-05-2008. Kilometerstand bij aankoop ongeveer 85.000 km.
Op 21 juni 2017 bij een stand van 129.000 km ging er een controlelampje van het motormanagement branden.
Het bleek om iets met de emissie te gaan
De motor liep goed en er waren geen bijgeluiden hoorbaar. Ik ging ervan uit dat er niets ernstigs aan de hand kon zijn en ik meldde mij met de auto van mijn zoon bij de VW-PON dealer, de Centrumgarage in Amersfoort. Er was tijd om de auto uit te lezen en ik stond er in de werkplaats bij toen de monteur zijn werk uitvoerde. Hij begon wat zorgelijk te kijken en zei dat het een ernstig defect was. Tegen een collega zei hij -en passant- “We hebben er weer één”. Ik vroeg hem wat hij bedoelde en hij zei dat bij al deze motoren een slechte distributie was gemonteerd, waarbij vooral de ketting te snel oprekte. Gelukkig maar meneer dat er een sensor zit die dit bijtijds vaststelt.
Ik heb in de afgelopen periode soms wel vier distributies in de week vervangen. Ik kon mijn oren niet geloven en vroeg hem waarom er niets hoorbaar was bij stationair draaien. Neen, alleen bij de koude start is er, als het ernstiger wordt, iets van geratel te horen doordat de spanner eerst zijn werk moet gaan doen.
Verbijsterd ging ik terug naar de manager met de mededeling dat ik de auto maar zou achterlaten ter reparatie, aangezien het kennelijk om een fabrieksfout ging, waarvoor mijn zoon in geen enkel opzicht aansprakelijk gesteld kon worden. Geen denken aan; de zaak moet eerst los om dat vast te stellen en ik heb zeker de eerste drie weken geen tijd om dat te doen; het is een dag werk. Ik verwachtte dat hij de importeur zou bellen om de zaak te regelen, maar hij deed juist het tegenovergestelde. Met allerlei verhalen praatte hij mij de deur uit (verkeerd onderhoud/slechte olie etc). Bij het weggaan las ik op de factuur voor het uitlezen de opmerking: Advies: Niet verder rijden. Kennelijk was de manager (uiteraard) voldoende op de hoogte van het distributieprobleem bij deze motoren, gelet op de opmerking op de factuur en ik vroeg hem waarom hij mij met de auto liet weggaan en hij de auto daarentegen niet in de werkplaats achterhield. Dat bleek mijn probleem te zijn en gelet op de opmerkingen van de monteur en het feit dat de motor geen bijgeluiden vertoonde, reed ik terug naar Maarn, waar ik op Internet keek en me haast “dood schrok” van het achterliggende probleem. Radar, de ANWB, Autoweek, Kassa, Bovag en tal van andere sites, waaronder Duitse, stonden vol van verhalen rond deze materie en het falen van het beleid van de importeur PON daaromheen. (Tevens dacht ik toen al:”Zo'n bedrijf als autohandelaar Smeeing te Soest, die veel gebruikte VW's verkoopt, moet toch ook van dit probleem hebben geweten...)
Op Duitse sites las ik dat wanneer een Volkswagen met zo'n ondeugdelijke distributieset zich om welke reden dan ook in de werkplaats van een Duitse VW-dealer bevond, de auto de werkplaats niet verliet voordat de distributie kosteloos was vervangen/gemodificeerd.
(In een later stadium heb ik ook de VW-fabrikant in Duitsland aangeschreven en gevraagd waarom het vervangingsbeleid bij de importeur/dealers in Nederland zo afwijkend was van de procedure die in Duitsland gevolgd wordt, oftewel kosteloze vervanging van de distributie van eigenaren die zich met hun voertuig bij de dealers in dat land meldden. Ik heb van de fabriek wel een ontvangstbevestiging ontvangen, maar geen inhoudelijk antwoord)

Ik mailde direct de importeur en verzocht om acute kosteloze reparatie van de Tiguan. In elk geval verwachtte ik een aanvaardbare oplossing van (hun?) probleem. Omdat ik de andere dag nog geen bericht had ontvangen, belde ik de klantenservice van PON, die mij verwees naar hun dealer Muntstad in De Meern. Er werd meegedeeld dat Muntstad namens hen mandaat had om de reparatie uit te voeren en om tevens namens hen vast te stellen of de reparatie volledig kosteloos zou worden uitgevoerd of dat het op een ruime coulanceregeling zou uitdraaien. Na ruim een week kon ik bij Muntstad terecht voor de reparatie. De importeur had bij Muntstad om voorrang gevraagd aangezien mijn zoon met zijn auto op vakantie naar Kroatië wilde.
Bij enkele VW-werkplaatsen heb ik om advies gevraagd omtrent de opmerking van de manager van PON-dealer de Centrumgarage in Amersfoort om de auto niet meer te gebruiken. Telkenmale hoorde ik dat als er geen bijgeluiden bij een koude start waren en als de auto niet in de versnelling zou worden stilgezet, de kans op verspringen van de ketting niet zo groot was.
De dag voordat de auto naar Muntstad in De Meern zou worden gereden bleek de distributieketting bij een (warme) start over het kleine krukaskettingwieltje te zijn geschoten en was er met één klep contact met een zuiger geweest. In overleg met mij werd een ruilcilinderkop geregeld. Al met al was de totale schade ruim 3000 euro en mijn zoon moest een auto (bij Muntstad) huren voor de drie weken vakantie in Kroatië, aangezien de auto niet op tijd gerepareerd was. Totaal ongeveer 4000 euro kosten.
Gaandeweg de reparatie liet de manager van Muntstad weten dat er geen kostenvergoeding zou plaatsvinden (tegen de gemaakte afspraken in), oftewel mijn zoon moest volledig voor herstel van de fabrieksfout opdraaien. Als reden werd door de manager van Muntstad opgegeven dat er geen klantbinding met zijn bedrijf was...
Wij zijn verder niet in discussie gegaan met Muntstad, omdat mijn hoop was gevestigd op de objectieve behandeling van dit geschil door de Geschillencommissie Voertuigen.

Geschillencommissie
Het proces bij de Geschillencommissie richtte zich tot Muntstad in De Meern op grond van “Non conformiteit” (Muntstad als gemandateerde van de importeur).
Na bijna een jaar van heen en weer geschrijf met de commissie was er de zitting waarop werd vastgesteld dat Muntstad in feite alleen de reparateur van de auto was...
Het proces had zich moeten richten tot het tweedehandsautobedrijf Smeeing te Soest, waar de auto was gekocht en dus opnieuw met als 'tenlastelegging' non-conformiteit.
Zonder extra kosten voor ons werd na maanden uiteindelijk een nieuwe zitting gehouden, waarbij Smeeing het verweer voerde dat, indien zij destijds direct waren ingeschakeld, er best wel een oplossing was gevonden en dat zij zich in dit stadium niet gehouden voelde de schade of een deel daarvan te vergoeden. De voorzitter van de commissie was het daarmee eens en nam dit in zijn advies (uitspraak) over. Mijn zoon moest dus voor de volledige kosten opdraaien, ondanks dat er sprake was van een fabrieksfout (bij ruim 15.000 voertuigen, waarvan de eigenaren in veel gevallen door de dealer/importeur schadeloos zijn gesteld)
Overigens was de rol van het autobedrijf Smeeing al eerder ter sprake gekomen in het contact met de importeur. De importeur gaf aan dat als door derden aan de auto gewerkt zou worden geen enkel verhaal bij haar (de importeur) achteraf mogelijk was. In verband met de tijdsdruk (de naderende vakantie) ontfermde de importeur/dealer Muntstad zich over de auto met de hiervoor beschreven afloop.

De Rechtsbijstandmaatschappij
Om de gang naar de burgerrechter te openen wendden we ons tot de rechtsbijstandsmaatschappij van mijn zoon (Achmea te Apeldoorn). Juristen van Achmea oordeelden dat de gang naar de rechter heel moeilijk zou zijn, gelet op de uitspraak van de commissie.
Een door haar ingeschakelde jurist (buitenstaander) oordeelde dat de importeur kon worden aangesproken op grond van een duidelijk productgebrek. Alras bleek dat op aanreiken van de importeur (die natuurlijk vaker met dit bijltje gehakt heeft) die aanspraak niet mogelijk was op grond van jurisprudentie die kortgezegd aangeeft dat bij een productgebrek alleen een importeur van een automerk van buiten de Europese Gemeenschap kan worden aangesproken (zeg maar bijvoorbeeld bij een auto uit Japan).
Omdat ik het echt te gek vond dat mijn zoon bij een gebrek waaraan hij part noch deel heeft voor de volledige kosten zou moeten opdraaien, heb ik vervolgens in de loop der tijd ongeveer 100 advocaten aangeschreven die zich hebben gespecialiseerd in het Verbintenissenrecht.
Achmea heeft ons schriftelijk gegarandeerd dat indien een advocaat zou weten te bereiken dat één van de betrokken partijen (de importeur, Muntstad dan wel het autobedrijf Smeeing) zou worden veroordeeld voor het vergoeden van de kosten of een deel daarvan, zij garant zouden staan voor de proceskosten tot een bedrag van 30.000 Euro.
Dwaling
Diverse advocaten gaven aan dat volgens hen het autobedrijf Smeeing te Soest aangesproken kon worden op grond van het begrip Dwaling. Immers, zo'n gerenommeerd autobedrijf dat veel gebruikte Volkswagens verkoopt, had moeten weten dat deze Tiguan nog was voorzien van een inferieure distributie en had de auto niet tegen de hoge handelswaarde mogen verkopen. Het bedrijf had moeten meedelen aan mijn zoon dat eerstdaags problemen met de distributie te verwachten waren en had tevens een lagere verkoopsprijs moeten vaststellen.
Het vervelende is dat de advocaten telkenmale aangaven dat het niet geheel zeker is of de rechter zou zeggen dat de uitspraak van de Geschillencommissie op grond van non-conformiteit bindend is, oftewel dat een beroep op dwaling zou worden afgewezen en de zaak niet ontvankelijk zou worden verklaard. En om toch een poging te wagen in de vorm van “no cure no pay” is niet toegestaan.
Een advocaat zou daarmee in grote problemen kunnen komen.
Het aanbod van Achmea was daarmee niets anders dan “een lege huls”.
'
Mede door het verstrijken van de beroepstermijn is een veelgehoord advies van meerdere advocaten dan ook om de zaak te laten rusten, ondanks dat een en ander volledig tegen mijn rechtsgevoel indruist.
Als afsluiting doe ik nu een poging om de zaak in de openbaarheid te brengen, in de hoop dat u hieraan aandacht wilt besteden.
Opvallende zaken in de hele procedure zijn:
-Het niet instellen van een terugroepactie door de importeur toen bleek dat bij zo'n 15.000 voertuigen een inferieure distributie was gemonteerd (een distributieketting die enkele honderd duizenden kilometers mee zou moeten gaan, maar het vaak nog geen 100.000 km uithield;
-Het beleid dat door de importeur samen met de dealers is vastgesteld ten aanzien van de gedupeerde eigenaren die geen klantbinding met een dealer hebben. Deze categorie werd volledig aan haar lot overgelaten en kwam natuurlijk in arren moede bij een reguliere garage terecht;
-Het onprofessionele handelen van de manager van de VW PON-dealer, de Centrumgarage te Amersfoort, dat wil zeggen dat hij mij willens en wetens -met de wetenschap dat er schade kon ontstaan (gelet op de uitlating op de factuur)- de zaak heeft uitgepraat;
-De toezegging van de importeur om de kwestie via hun dealer Muntstad te De Meern op te lossen, die als gemandateerde bevoegd was een regeling te treffen, welke toezegging niet is nagekomen;
-De weigering van de manager van Muntstad om een regeling te treffen, aangezien er geen klantbinding met hun bedrijf was...;
-De afhandeling bij de Geschillencommissie. Eerlijk gezegd heb ik bij de gehele gang van zaken de indruk gekregen dat die commissie niet volkomen objectief handelt. Het mag toch niet voorkomen dat mijn zoon -bij het bestaan van een fabrieksfout/constructiefout bij een serie van vele duizenden VW 1.4 TSI motoren- voor de schade moet opdraaien. De rechtsgang had volgens mij zo moeten zijn dat de commissie had bepaald dat de importeur/dealer Muntstad dan wel het autobedrijf Smeeing te Soest mijn zoon alsnog geheel of gedeeltelijk schadeloos moest stellen...
-De tegenvallende houding van de importeur PON en (in mindere mate) van het autobedrijf Smeeing te Soest. Het moet voor hen toch volledig duidelijk zijn dat het hier om een fabrieksfout bij vele duizenden voertuigen gaat, waarvoor mijn zoon in het geheel niet aansprakelijk is. Het is toch te gek dat dealergebonden klanten “in de watten worden gelegd” en dat andere volledig worden genegeerd en aan hun lot worden overgelaten. Het heeft mij bevreemd dat de dealers zich zo loyaal aan het door de importeur vastgestelde beleid ten aanzien van de niet dealer gebonden klanten hebben geconformeerd;
-Ik heb gemerkt dat er veel vakkundige en bereidwillige advocaten met de specialisatie Verbintenissenrecht zijn. Het liefst hadden zij de importeur PON aangepakt, maar door de uitspraak/advies van de Geschillencommissie was dat traject geblokkeerd;
-Een beroep op “Dwaling” in de richting van het autobedrijf Smeeing te Soest zou volgens meerdere advocaten succesvol kunnen zijn, maar doordat er al een proces op grond van non-conformiteit bij de Geschillencommissie is geweest zou de zaak niet ontvankelijk verklaard kunnen worden. En gelet op het feit dat een proces niet op grond van een no cure no pay regeling gevoerd mag worden is er nu een einde aan gekomen. Een afloop die zeer tegen ons rechtsgevoel indruist.

Rest mij nog te melden dat ik mij voor de goede orde geroepen voelde om een afschrift hiervan aan importeur PON en aan het autobedrijf Smeeing te Soest te zenden.

Bij voorbaat hartelijk dank voor uw aandacht.
Met vriendelijke groet,
Wim Pardon